Techniek gaat over wat we kunnen maken, design gaat over wat we willen maken

Puzzelstukjes! Als je ze allemaal hebt, vormen ze een geheel, maar als je net begint dan is ieder stukje een mysterie. Je weet dat je alle stukjes nodig hebt om de puzzel op te lossen.

Bij de Dutch Design Week 2014 in Eindhoven zijn ze heel goed in puzzelen en maken ze de prachtigste dingen. Er is zoveel, dat je van te voren weet dat je niet alles kan zien. Gewoon naar binnen lopen en het op je af laten komen dan maar:

In de tentoonstelling 'Mind the Step' treft de bezoeker verschillende thema's aan die inhoudelijk houvast bieden: Care, Live, Learn, Make, Move en Sence. Geen beurs dus waarbij iedere partij los van elkaar toont waarmee zij bezig zijn, maar een aanbod van aansprekende onderwerpen waaraan verschillende faculteiten en instituten intensief werken.

INSTALLATION BY ZIMOUN
Geluid, beweging en ruimtelijke ervaring. Met behulp van simpele objecten, zoals kartonnen dozen, katoenen balletjes en elektromotortjes, creëert de Zwitserse kunstenaar en muzikant Zimoun ritmische bouwwerken die de kijker omringen. Met puur technische middelen en eenvoudige materialen weet hij zijn werken tot leven te wekken. Door simpele elementen in veelvoud te herhalen en te stapelen.(bron fontanel.nl) Als je binnen in het bouwwerk staat wordt je meegezogen door het ritme van de katoenen balletjes die tegen de dozen slaan. Heel indrukwekkend.

 

EDIBLE GROWTH
Lekker, vers en voedzaam eten uit de 3D printer! Meerdere lagen zaden, sporen en gist rollen uit de 3D printer. 5 dagen later zijn ze uitgegroeid tot plantjes en paddenstoelen die je kunt eten. 

TREASURE ISLAND trok mijn aandacht. Meubels met een oppervlakte dat bestaat uit duizenden staande stokjes met daaronder een zachte laag, waardoor er een abstract landschap ontstaat dat verandert gedurende er objecten op liggen en weer verwijderd worden. Een prachtig project van Noëlle Mulder waar je gefascineerd naar blijft kijken en je je vingers niet vanaf kunt houden.

Design Academy Eindhoven is te gast in het Van Abbemuseum tijdens Dutch Design Week. Sense Nonsense onderzoekt hoe design, industrie en techniek zich tot elkaar verhouden. Welke rol speelt onzin in innovatie, en wat gebeurt er als waanzin en absurditeit het conventionele denken in de samenleving uitdagen?

3D PUZZELSTOEL
iedereen gelooft erin, je weet bijna zeker dat het iets gaat worden, maar niemand weet nog hoe, en wie dat dan gaat doen, en wat dan wel waardevol wordt en wat niet. Het is een spannende tijd om daarbinnen dingetjes te onderzoeken. Laarmans voor iedereen gratis te downloaden puzzelstoel is een van die ‘dingetjes’. Heb je het ontwerp via website bitsandparts.org binnengehaald, dan kun je met een 3D-printer de uit 77 zwarte en witte puzzelstukjes opgebouwde stoel uitprinten en, met toevoeging van twee Praxis-bezemstelen, zelf in elkaar zetten. Deze 3D geprinte puzzelstukjes stoel van Ontwerper Joris Laarman had ik eerder in het filmpje van NPO tegenlicht gezien, nu stond de stoel in het echt voor mijn neus in het Van AbbeMuseum.



ZONNE-ENERGIE
De auto op Zonne-energie is een snelle vederlichte racemachine die volledig op zonnekracht loopt. Principes van aerodynamica en zonne-energie zijn maximaal toegepast om als eerste over de finish te gaan. Het design van deze auto is volledig gebaseerd op zoveel mogelijk zonnepanelen te plaatsen.



Techniek gaat over wat we kunnen maken, design gaat over wat we willen maken. Maar de twee disciplines zijn in werkelijkheid niet zo strikt van elkaar gescheiden. De BLA BLA BLA Lamp van Alumnus Maarten kleurt vel boven de lege tafel met stoelen. In het donker zijn er altijd nog woorden die oplichten en je de weg wijzen. Er zit zin in onzin. Je moet het alleen wel zien.





LECTURIS LEZING
Om 16.00 uur the final touch; de Lecturis lezing van Frederike Huygen over Jurrian Schrofer met prachtige uit de hand getekende sketches van voor het computertijdperk. Een archief van dansende typografie die ook nog resulteert in de voor mij zo bekende kalender van Cloeck en Moedigh. Daarmee leg ik een van de laatste puzzelstukjes neer en is mijn puzzel compleet.

Iedereen is een maker

De 'Maker Faire' in San Mateo, California is de grootste samenkomst in de wereld voor ieder die zelf ontwikkeld en maakt. Makers vanuit het hele land komen samen om te laten zien wat zij ontwikkelen en om hun kennis en ervaring te delen. Bezoekers worden aan alle kanten aangemoedigd om zelf ook aan de slag te gaan en hun creativiteit en talent te onderzoeken, om hun eigen makership te ontdekken. Want iedereen is een maker!

Waarom maken mensen dingen zelf? Het antwoord is: Omdat ze het kunnen. Een man staat pannenkoeken te maken met een 3D machine die een pannenkoek in de vorm van de IJfeltoren print. Omdat zijn 3 jarige dochter hem dat jaren geleden had gevraagd. Hij was begonnen met lego stenen en zie het resultaat. Iedereen die met lego speelt, tekent, kookt of tuiniert is een maker. Maar veel mensen kregen op een bepaald moment te horen dat ze geen echte kunstenaars, ingenieurs of uitvinders waren en dat ze maar beter voor een bedrijf konden gaan werken en die drang vergeten. De boodschap van de Maker Faire is dat je wél goed genoeg bent. Iedereen kan iets maken Dit stimuleert de makersdrang in ons. Door zelf te creëren komen buitengewone dingen tot stand.

Mensen hebben altijd geknutseld, wat maakt het nu anders? Het antwoord is: INTERNET. Mensen kunnen wat ze maken met anderen delen, de kennis openbaar maken. De grote les van internet is: dingen samen doen. Je kunt het niet meer in je eentje verzinnen. Het boek 'Easycratie' van Martijn Aslander gaf het al aan; de kracht van zwermen, de kracht van de mensen zit 'm in het delen.

3D printing

Tijdens het evenement 'het omslag moment' dat ik organiseerde bij Calff & Meischke hadden we Igepa uitgenodigd met een De uPrint SE 3D printer die meer gedetailleerd is dan de 3D printers voor thuis. Maar wel vroeg ik mezelf af, wat moet ik met zo'n potje, een mini klapstoeltje of een schroef die kan draaien, het ziet er allemaal nog erg industrieel uit. Uiteindelijk hangt er ook een ingewikkeld 3D programma aan vast, waarvan ik me afvraag of ik me daarin wil verdiepen. Toch bewandel ik met 'sigt op media' de goede weg want 3D printing is nog maar het begin wat je met digitale fabricage kan doen. Hoe blij was ik twee jaar terug met de zelfgemaakte Calff App, een tool die ontwerpers konden gebruiken met tips en trucs voor het produceren van drukwerk. Tegenwoordig ontwikkelen kinderen al Apps. Het gaat allemaal zo snel.


Digitaal ontwerp en digitale productie, is bovenal persoonlijke productie. Je maakt niet iets wat je kunt kopen, maar wat je juist niet kunt kopen. Miljoenen jongeren zullen op school met 3D-printers leren omgaan. Op de basisschool van mijn jongste dochter hebben ze er al één aangeschaft. Het zal alleen nog maar groeien als mensen van jongs af aan makers worden en blijven. Het is net als met koken: Iedereen krijgt het recept en de ingrediënten, maar het resultaat is bij iedereen anders.

Shapeways

Het klassieke model van massa productie ligt terecht onder vuur. Er wordt veel te veel en onnodig geproduceerd. Bij Shapeways in New York hebben ze al bedacht hoe we in de toekomst onze producten zullen maken. Bij Shapeways kun je je eigen dingen kopen. Als je iets bedenkt en maakt met 3D software kun je die oploaden via hun site. Zij printen dat uit, afhankelijk van het materiaal wordt dat binnen 10 dagen naar je opgestuurd en zodoende kun je op een eenvoudige manier iets maken dat niemand heeft.

Een jaar geleden was ik met ze in contact gekomen, via hun site kan je namelijk ook een 2D ontwerp in grijswaarden uploaden. Het verschil in grijswaarden bepaald de hoogte in 3D. Geen ingewikkelde 3D software dus maar door een 2D logo van het paardje van Cloeck en Moedigh te uploaden zou ik een 3D geprint paardje ontvangen. De test was geslaagd, binnen een week was mijn paardje klaar, maar het leek het nog wel erg 2D. Mijn zoektocht ging verder om zonder al te veel moeite iets persoonlijke kon produceren.

3D miniaturen

Madurodam geeft kinderen een duwtje in de rug om fantasie waar te maken: Deze zomer konden kinderen onder de 12 in het park een digitale 3D scan van zichzelf laten maken. Koning Willem-Alexander, Máxima en hun drie dochters lieten zich al eerder scannen en afdrukken met een 3D-printer. De figuurtjes waren geplaatst bij Paleis Huis ten Bosch. Mijn dochters lieten een 3D scan maken, de scanner zat in een muur en scande van onder naar boven, dus je moest wel goed stil blijven staan.

Op de MARCOM14 kwam ik Alewijn Medendorp tegen met een Scancabine. Deze scancabine bevatte 68 camera's die een 3D beeld van je samenstellen. In combinatie Peter Cocu die 10 jaar kundig is in 3D Printing had Alewijn van zichzelf divers 3D miniaturen laten fabriceren die schrikbarend echt leken. Blij verrast was ik dat ik van Peter ook in de Cabine mocht gaan staan om een 3D scan te laten maken. Niet zelf ingewikkelde 3d tekeningen maken, maar door de nieuwste fotografische technieken werd deze scan software-matig omgezet naar een 3D-model. Ook hoefde ik niet krampachtig stil te blijven staan; even lachen, klik en klaar. Dit is wat de consument wil en daarbij; een miniatuur van mezelf, persoonlijker kan niet! Het resultaat is verbluffend, top! ik kan niet wachten tot de volgende ontwikkeling. 

De documentaire van tegenlicht is zeker een aanrader om te zien wat ons te wachten staat. Nu snel even een paar 3d selfie's maken voordat het alweer oude koek is.

Lisa Oppenheim: Works 2003 – 2013

Over the past decade, artist Lisa Oppenheim has steadily developed a unique body of work exploring the usage of (historical) imagery. Balanced between appropriation and reconstruction, her work relies on substitutions applied to photographic and filmic records through which the historical and the present are transmitted and constituted through a language of today. One could define her work as an archaeology of time and visual culture. By exposing, or even reexposing, archival material, Oppenheim bridges the past and the present by introducing new meaning to these historical images, often resulting in film and photographic projects.

For this book we have done high quality lithographic imaging, which we are really proud of. The colors are beautiful come out of the paper, you can feel the deep impression of the artworks of Lisa Oppenheim.

Lisa Oppenheim: Works 2003 – 2013
Published by Sternberg Press, Grazer Kunstverein, Kunstverein in Hamburg and FRAC Champagne-Ardenne
Edited by Krist Gruijthuijsen, Bettina Steinbruegge and Florence Derieux
Designed by Marc Hollenstein

192 pages full color - EUR 30,-
You can order it through us: office@grazerkunstverein.org or
via Sternberg Press: http://www.sternberg-press.com/index.php?pageId=1495&bookId=389&l=en

Een prachtig logo dankzij Lies en Bénédicte

Hoe maak je een logo: welke kleur kies je en ga je als creatief dtp-er zelf aan de gang of laat je het door een 'echte' ontwerper doen?

Ik heb er voor gekozen om mijn logo te laten maken door Delux Delicious Design ( www.delux.nl ) twee geweldige vrouwen uit Amsterdam, die zichzelf weer eens hebben overtreft door mijn bedrijf zo goed te vertalen in dit logo. 

SIGT OP MEDIA is niet verkeerd geschreven, maar SIGT staat voor Sociaal, Inspiratie, Grafisch en Toekomstgericht, dit is waar ik voor sta t. o. v. de media. MEDIA; is alle media offline maar ook online. Het woordje OP lijkt ondergeschikt, maar OP  is de verbinding tussen SIGT en MEDIA, en de keuze is gevallen om juist dit woord mijn logo te laten verbeelden.

keuze kleur:
Als beeld- en kleurspecialist hebben we gekozen om niet een standaard kleur voor mijn logo te gebruiken. De vorm van het logo staat vast, maar de kleuren gaan met hun tijd en de keuze van de klant mee. Hiermee kan je eindeloos combineren.

Keuze lettertype: 
Het franse bloed van Bénédicte vond het type 'SOIN SANS PRO LIGHT'
SOIN, vertaald in het nederlands = zorg, bekommernis, zorgvuldigheid. 

SANS SOIN = zonder zorgen, ontzorgen. En dat is nu precies wat ik doe.

Keuze vormen:

SYMBOL: De O van OP is een oog, of een koker waar je door kijkt. Ik hou er van om mensen te ontkokeren, te laten zien wat voor mogelijkheden er nog zijn buiten hun eigen zicht. De P van OP is eigen een Speak mark. Degene die mij kent hoeft hier geen uitleg van. 

LINES PATTERN: Ik hou van patronen. Een patroon is een regelmaat, geeft duidelijkheid en vertrouwen. We hebben voor grafische lijnen gekozen. Communicatielijnen. Waarbij we ieder onze eigen kleur hebben, maar samen vormen we het geheel.

BACKGROUND: 
OP de achterkant van de kaartjes is het woordje OP in verschillende kleuren maar ook in verschillende vormen. SIGT OP MEDIA staat niet stil, is altijd in beweging, maakt je soms gek, maar het verschil in gelaagdheid, het spelen met contrast en de uiteindelijke harmonie zorgt voor een kloppend geheel.

Met 1 klik je eigen 3D miniatuur

Neem plaats in de scanlounge, kijk in één van de 68 camera's en lach! Klik! Je bent nu volledig 3d gescand en klaar om 3d geprint te worden. Zo eenvoudig is het. Na het scannen worden de bestanden klaar gemaakt voor verwerking bij 3dprinting.nl. Er is een keuze uit je eigen miniaturen van 10, 15 en 20 cm.

In Aalsmeer kan ik mezelf over een paar weken ophalen, spannend! Dit gaat nog wel een staartje krijgen. In ieder geval alweer een hoop ideeën: Scanlounge bij ingang madame Tussauds? Ik zie er wel toekomst in!

Uitgave: 100 jaar Calff & Meischke

Een voorproefje van een uitgave van 4 boekjes over honderd jaar historie van het Amsterdamse bedrijf Calff & Meischke, ook wel bekend als Cloeck & Moedigh en de bioscoopreclame met het klossende paard. Al 100 jaar een begrip in de grafische wereld: drukkerij Calff & Meischke alias Cloeck & Moedigh. Bij het grote publiek vooral bekend door het klossende paard van de bioscoopreclame, maar in grafische kringen een naam die garant staat voor persoonlijke aandacht en kwaliteitsdrukwerk.

In opdracht van Wim Meischke is een viertal boeken samengesteld waarin de geschiedenis van dit bedrijf is vastgelegd, inclusief de smeuïge achtergronden bij vele bijzondere drukwerken en details over de bioscoopreclametak.

Founding NEMO

De geschiedenis van het Nederlandse wetenschapsmuseum en zijn voorgangers 1923-2013 is samengevat in het boek 'Founding NEMO' van Judith Gussenhoven. Al 90 jaar kunnen bezoekers van het weterschapsmuseum in Amsterdam meer ontdekken over de wereld om hen heen. Grondlegger Herman Heijenbrock toonde wat er door mensenhoofden en-handen was bedacht. Het huidige 'Nemo' heette toen nog 'Museum van den Arbeid' waar mijn opa, W. Heldoorn, in 1946 aangesteld werd als adjunct-directeur. In 1948 overleed directeur Herman Heijenbrock en volgde mijn opa hem op. Als snel bleek dat hij tot kapitein van een zinkend schip was benoemd, het zou hem en het bestuur van het museum veel inspanning kosten om hier een uitweg in te vinden. De transformatie van het oude museum van den Arbeid tot het NINT (Nederlands Instituut voor Nijverheid en Techniek) was een begin van wederopbouw. Tot 1979 was hij directeur van het museum. In 1959 heeft hij  Koning Juliana en Prins Bernard mogen rondleiden, op de foto staat hij er stralend bij. Het was een man die hield van zijn werk. Het was zijn leven. Toch was er een duidelijke lijn tussen zijn werk en zijn gezin. Ik weet wel dat hij verantwoordelijk was voor de grondbeginselen van het huidige NEMO, maar ik had er graag met hem over willen praten. Meer willen weten over wat hij daar op het kruispunt Rozengracht/Marnixstraat, een punt waar nu de brandweer gevestigd is en waar ik al tien jaar wekelijks drie keer langs kom, heeft gedaan. Ik kan het hem niet meer vragen en daardoor ook heel blij dat Judith Gussenhoven, dit prachtig vormgegeven boek heeft gemaak. Het liefst had ik als kleindochter van W. Heldoorn het boek graag willen drukken bij drukkerij Calff & Meischke waar ik werk en dat op een paar honderd meter van het oude NINT, op de lijnbaansgracht gevestigd is. Het had een mooie cirkel geweest. Het bedrijf bestaat ook al honderd jaar en wellicht hebben de paden van beide bedrijven elkaar weleens in het verleden gekruist. Maar het boek was al in een ver stadium toen mijn pad die van Judith doorkruiste. Gelukkig heb ik nog wel een paar mooie foto's uit het archief van mijn opa, voor haar kunnen scannen en lithograferen voor in het boek.